Madrid system

سیستم مادرید برای ثبت اظهارنامه بین‌المللی علامت تجاری توسط دو معاهده اداره می‌شود: موافقت‌نامه مادرید که در سال ۱۸۹۱ امضا شد و آخرین اصلاح آن در تاریخ ۱۹۷۹ انجام گرفت و همچنین پروتکل مادرید مرتبط با موافقت‌نامه که در سال ۱۹۸۹با هدف منعطف‌تر کردن سیستم مادرید و سازگاری بیشتر با قوانین داخلی کشورهای خاص منعقد شد. این سیستم حفاظت از علامت تجاری را در تعداد زیادی از کشورها ازطریق اخذ ثبت بین‌المللی که در هر یک از طرف‌های متعاهد مقصد (کشورهای عضو سیستم مادرید) مؤثر است، ممکن می‌سازد.

علامت تجاری

ثبت از طریق سیستم بین‌المللی چندین مزیت برای صاحب علامت دارد:

پس از ثبت علامت در اداره مبدأ، متقاضی به جای تسلیم اظهارنامه به صورت جداگانه در دفاتر علائم تجاری مختلف به زبان‌های متفاوت، تنها باید یک درخواست را به یک زبان تسلیم کند و  یک هزینه بپردازد؛ این از پرداخت هزینه جداگانه در هر دفتر جلوگیری می‌کند و مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود.

علاوه بر این، متقاضی مجبور نیست منتظر باشد تا هر دفتر مقصد (عضو سیستم) تصمیمی برای تائید یا رد ثبت علامت بگیرد و در واقع دفاتر باید در زمان مشخص در قبال ثبت علامت پاسخ خود را اعلام کنند. در صورت عدم اعلام یا امتناع توسط یک اداره در مدت زمان مقرر، علامت حفاظت‌شده تلقی می‌گردد و در کشور مقصد مربوطه محافظت می‌شود.

در برخی موارد، متقاضی حتی مجبور نیست منتظر انقضای این مهلت باشد تا بداند علامت، در کشور مقصد محافظت می‌شود یا ثبت شده است، زیرا ممکن است قبل از انقضای مهلت، «ابلاغیه اعطای حفاظت»  (statement of grant of protection). (پذیرش) را از آن کشور مقصد دریافت کند. مزیت مهم دیگر این است که تغییرات در مشخصات پس از ثبت اظهارنامه امکان‌پذیر است؛ شامل تغییر در نام یا آدرس متقاضی، تغییر در مالکیت و در فهرست کالا و خدمات.

trademark classification

در اظهارنامه ثبت علامت تجاری در ارتباط با یک علامت یا لوگو خاص، به کالاها و خدمات خاصی اشاره می‌شود (حتی ممکن است به همه طبقات کالاها و خدمات نیز اشاره شده باشد). در واقع انتظار می‌رود که متقاضی می‌خواهد از چنین علامتی برای کالا یا خدماتی که قصد تولید، فروش یا ارائه آن را دارد استفاده نماید. در عین حال، این امکان وجود دارد که همان علامت توسط شرکت‌های تولید، فروش یا ارائه انواع دیگر کالاها یا خدمات، آزادانه مورد استفاده قرار گیرد. به‌عنوان مثال فرض کنید که یک شرکت، علامت تجاری‌ای را در طبقه 3 و مرتبط با کالاهای لوازم آرایشی به ثبت می‌رساند، یک شرکت یا شخص دیگر مي‌تواند همان علامت را برای طبقه دیگر و مرتبط با کالا و خدمات متفاوت (برای مثال ماشین‌آلات در طبقه ۷) استفاده کند.

سیستم‌های ثبت علامت تجاری بر این اساس ساخته شده‌اند که طبقه‌بندی برای همه کالاها و خدمات موجود ارايه می‌شود که باید در اظهارنامه ثبت علامت تجاری به آنها اشاره شود. همچنین معمولاً هزینه‌های ثبت و تمدید با توجه به تعداد کلاس‌هایی که علامت تجاری برای آنها درخواست شده و در نهایت اعطا شده است، محاسبه می‌شود. در اصل، هر قانون ملی می‌تواند طبقه‌بندی خاص خود را از کالاها یا خدمات تدوین کند. با این حال، امروزه به ویژه با توجه به جهانی شدن اقتصاد، جای تعجب نیست که طبقه‌بندی بین‌المللی کالاها و خدمات به‌طور گسترده توسط کشورهای مختلف جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این زمینه، «توافقنامه نیس»(the Nice Classification.)که طبقه‌بندی بین‌المللی کالاها و خدمات به‌منظور ثبت علائم تجاری است و  در 15 ژوئن 1957 امضا شده نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. هر یک از کشورهای طرف توافقتنامه نیس موظف هستند طبقه‌بندی نیس را در رابطه با ثبت علائم، چه به‌عنوان طبقه‌بندی اصلی و چه به‌عنوان طبقه‌بندی فرعی، اعمال کنند و همچنین موظف‌اند در اسناد رسمی و انتشارات مربوط به خود، ثبت علائم را با شماره طبقات مرتبط با کالاها یا خدماتی که علائم برای آنها ثبت شده است، درج کنند.

کارگزار ثبت علامت تجاری

اکثر کشورها از شما نمی‌خواهند که یک کارگزار (یا وکیل) ثبت علامت تجاری برای ثبت اظهارنامه اتخاذ کنید. شما شخصاً می‌توانید اظهارنامه خود را ثبت کنید. با این حال، ممکن است از خدمات یک کارگزار علامت تجاری، آشنا با روش ثبت علائم تجاری به‌جهت صرفه‌جویی در زمان، اطمینان از ثبت درخواست حفاظت در کلاس(های) مناسب و جلوگیری از ردشدن اظهارنامه بنا به  قوانین «جهات مطلق» (absolute grounds.) استفاده شود.  با این حال، اگر برای ثبت علامت تجاری در خارج از کشور درخواست دهید، در اکثر کشورها تعیین یک کارگزار علامت تجاری مستقر در کشور مربوطه اجباری می‌شود. ما در کارافام می‌توانیم در زمینه ثبت اظهارنامه بین‌المللی از طریق سیستم مادرید و همچنین پیگیری آن در کشور مقصد از طریق همکاری با دفاتر حقوقی بین المللی شما را همراهی کنیم.