از “جنگ ستارگان”تا “لالالند” حقوق مالکیت فکری، چطور به رشد صنعت سینما کمک می کند!؟

این پست به نقل از مندی هارت، دانشجوی سال سوم حقوق در دانشکده حقوق آنتونین اسکالیا، دانشگاه جورج میسون است که قبل از رفتن به دانشکده حقوق به عنوان تهیه کننده ویدیو کار می کرد.

فیلم ها در آمریکا و سرتاسر جهان جزو علایق اول مردم هستند و تولید آن ها با رعایت حقوق مالکیت فکری (IP) امکان پذیر شده است. اگرچه بیشتر تماشاگران سینما ممکن است نقش حیاتی IP را در فیلم تشخیص ندهند.

کپی رایت مایه حیات فیلم هاست:

حق چاپ برای پدیدآورندگان حقوق انحصاری خاصی را در آثار اصلی تألیف آنها به وجود می آورد، از جمله حقوق بازتولید، توزیع، نشر عمومی، اجرا، و ایجاد آثار مشتق شده. این حقوق انحصاری این امکان را برای پدیدآورندگان و صاحبان حق چاپ فراهم می کند تا آثار خلاقانه خود را با حفظ حقوق مالکیت فکری در بازار آزاد به کار گیرند.

حق انحصاری کپی رایت برای توزیع آثار خلاقانه در صنعت فیلم اهمیت ویژه ای دارد. معاملات توزیع و نشر برای فرآیند ساخت فیلم ضروری است، زیرا بسیاری از فیلمسازان هزینه تولید فیلم های خود را با فروش حق انحصاری توزیع فیلم خود در یک منطقه خاص تامین می کنند. توزیع کنندگان این حقوق را از طریق پیش فروش خریداری می کنند و متعهد می شوند که هنگام تحویل فیلم تکمیل شده مطابق با مشخصات فنی، مبلغ مشخصی را به تهیه کننده بپردازند. قرارداد پیش فروش به عنوان وثیقه برای وام های بانکی است که سرمایه ای را برای تولید یک فیلم فراهم می کنند.

بدون کپی رایت، تولیدکنندگان در وهله اول هیچ حق پخشی برای فروش نخواهند داشت، و بدون قراردادهای توزیع، بسیاری از تهیه کنندگان نمی توانند بودجه لازم برای ساخت فیلم های خود را تامین کنند.

کپی رایت همچنین این امکان را برای نویسندگان فراهم می کند که آثار از قبل موجود را برای اقتباس در فیلم را با شرایط خاص که صاحبان آثار مشخص می کنند استفاده کنند. یک نویسنده یا ناشر می تواند حق خلق اثری مشتق از رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه یا کتاب را به تهیه کننده فیلم بفروشد. همچنین خود فیلم‌ها ممکن است الهام‌بخش آثار مشتق شده باشند.

کپی رایت همچنین می تواند شامل موسیقی و صوتی که در فیلم ها می شنویم نیز باشد. از آهنگ‌های اصلی و جلوه‌های صوتی گرفته تا آهنگ‌های بی‌شماری که در فیلم ها استفاده می شوند.

علامت تجاری به فیلم ها در ساخت و حفاظت از برندشان کمک می کند!

همانطور که حق چاپ از چندین جنبه از هر فیلم محافظت می کند، حقوق علامت تجاری به ایجاد و محافظت از برند فیلم کمک می کند و در عین حال می تواند آورده مالی داشته باشد. همانطور که استودیوها به دلیل رکود اقتصادی، ادغام در صنعت و ریسک گریزی(risk-aversion) در بازارهای اعتباری از مکانیسم های سنتی تامین مالی فیلم دور می شوند، تعداد فزاینده ای از تولیدکنندگان به دنبال منابع مالی جدید هستند. در واقع تولید محصول به یک منبع رایج تامین مالی تبدیل شده است که منافع متقابل را برای تولیدکنندگان و بازاریابان فراهم می کند.

نشان دادن برندهای شناخته شده در یک فیلم، تهیه کننده را قادر می سازد تا از شهرت و درک عمومی از محصولات خاص برای ساختن شخصیت ها و محیط ها استفاده کند. در واقع، یک شخصیت ممکن است با یک برند یا محصول خاص شناخته شود – فکر کنید جیمز باند در حال رانندگی استون مارتین، ای تی در حال خوردن ریس پیسس، یا کری برادشاو با پوشیدن مانولو بلاهنیک. یک محصول حتی ممکن است به یک شخصیت تبدیل شود، مانند ویلسون والیبال (Wilson volleyball) در Castaway.

گنجاندن برندهای شناخته شده به دنیای فیلم و شخصیت های موجود در آن اصالت می بخشد. وقتی میا از سباستین می‌خواهد کلیدهای پریوس خود را از یک خدمتکار در لالا لند دریافت کند و سباستین چیزی جز کلیدهای پریوس روی داشبورد نمی بیند، چیزی بیشتر از نوع ماشینی که میا می‌راند، به مخاطبان اطلاع داده می‌شود. بینندگان حسی از دنیایی که میا، دوستان و همکارانش در آن زندگی می کنند، و همچنین فرهنگ ها و ارزش های آنان را دریافت می کنند.

در اینجا، پریوس به دلیل ارتباطش با یک فیلم تحسین شده که جوایز متعدد اسکار را به دست آورده، سود می‌برد. این می تواند یک حرکت تجاری زیرکانه برای تولیدکنندگانی باشد که به بودجه نیاز دارند و بازاریابانی که به دنبال فرصت‌های تبلیغاتی هستند.

علاوه بر این، علامت تجاری برای محافظت از کالاها و محصولات جانبی ایجاد شده در ارتباط با یک فیلم عمل می کند. بازاریابی لباس‌ها، اسباب‌بازی‌ها، لوازم خانگی،کاغذ دیواری و سایر کالاهای مرتبط با فیلم، منبع درآمد مهم دیگری برای تولیدکنندگان است، به‌ویژه آنهایی که امیدوار به دریافت امتیاز فیلم هستند. همانطور که کپی رایت برای تامین مالی فیلم می تواند مفید و موثر باشد، علائم تجاری نیز سهم حیاتی فزاینده‌ای در تامین مالی تولید فیلم دارد.

اما بدون فناوری ثبت اختراع، فیلم‌ها وجود نداشتند!

علاوه بر حق چاپ و علامت تجاری، پتنت ها نیز نقش اساسی در حوزه فیلم ها دارند. یک اختراع ثبت شده – کینتوسکوپ – اجازه می دهد تا تصاویر منفرد و متوالی چاپ شده روی فیلم به ترتیب و با سرعتی مطلوب، نمایش داده شوند. توماس ادیسون، دارنده حق ثبت اختراع کینتوسکوپ، شروع به مستندسازی دنیای اطراف خود کرد و اولین مستندهای میکرو را ارائه کرد. در سراسر اقیانوس اطلس، برادران لومیر همچنین از امکاناتی که فناوری اولیه فیلم ارائه می‌کرد استقبال کردند و فیلم‌های کوتاه داستانی ساختند که ماندگارترین آنها، سفر به ماه، هنوز هم تا به امروز محبوب است.

فناوری ضبط و پخش صدا هم صنعت فیلمسازی را متحول کرد که به عنوان نمونه اولین آن – در جادوگر شهر اوز – ساخت فیلم را برای همیشه تغییر داد. به طور کل فناوری های ثبت اختراع شده صنعت فیلم را ایجاد کرده، سپس آن ها را تغییر داده و تا به امروز پایه و اساس پیشرفت در فیلم سازی را ایجاد کرده است.

تغییر از آنالوگ به دیجیتال و ادغام فناوری رایانه در فیلمسازی، امکان جلوه‌های ویژه را فراهم کرد. تصاویر تولید شده توسط رایانه به عصر انیمیشن های دستی پایان می دهند. امروزه، توسعه فناوری سه بعدی و واقعیت مجازی قرار است صنعت فیلم را متحول کند و نحوه ثبت و نمایش تصاویر را تغییر دهد.

در هر فیلمی، حق چاپ، علامت تجاری و پتنت نقش مهمی در ساختن داستان، تامین منابع مالی و ترجمه فیلمنامه دارند. کپی رایت حقوق مالکیت را در فیلم‌های اصلی و همچنین اقتباس‌هایی از آثار قبلی به وجود می آورد، در حالی که علامت تجاری به توسعه محیط و شخصیت‌ها کمک می‌کند. به عنوان صنعتی که بر پایه ثبت اختراع بنا شده است، فیلمسازی بر نوآوری متکی است که توسط سیستم ثبت اختراع مخترعان را تشویق می کند که فناوری ضبط و انتقال صدا، نمایش پانوراما و بسیاری از نوآوری‌های دیگر را در قلب فیلم‌سازی توسعه دادند.

 

منبع خبر